Hoi Hoi,

Weer een verhaaltje van mij vanuit mijn bed op zondagochtend. Gelukkig word ik vergezeld door mijn verzameling zakdoeken.. Mijn hooikoorts laat me namelijk niet in de steek.
Ik moet weer even terugdenken wat ik nog allemaal moet vertellen hoor. Laat ik beginnen bij het feit dat het nog steeds goed gaat. De kindjes en ik beginnen steeds meer aan elkaar te wennen en ik ben smoorverliefd op de lieve kleine isabella. De novembermaand staat voornamelijk in het teken van babysitten in verband met de drukte voor kerst, maar gelukkig heb ik in de afgelopen tijd nog genoeg meegemaakt om over te vertellen. Tussen alle leuke dingen en drukte door heb ik stiekem soms wel wat heimwee hoor, maar dat hoort erbij. Helaas kan ik geen spetterend nieuwjaarsfeest vieren in dit mooie land, want ook dan roept mijn plicht om te babysitten. Daar tegenover staat dan wel dat ik met kerst 3 dagen door ga brengen met mijn eigen familie in Australië. Ik kan niet wachten om ze allemaal te zien en een echte Aussie kerst mee te maken! De dag na kerst snel terug naar Melbourne om te vertrekken met het gezin naar Portsea, waar we een maand gaan genieten aan het strand en op de boot. Ik ben heel benieuwd of ik mijn angst voor vissen, zeewier, krabben, haaien?! ga overwinnen. Misschien toch maar op zoek naar mijn veilige waterschoentjes? haha. Wat een super bijkomstigheid is, is dat Marieke diezelfde maand verblijft in hetzelfde gebied!! Een meisje uit Eindhoven waar ik het erg goed mee kan vinden.

Oke waar was ik gebleven met mijn verhalen.
Samen met Sophie (hostmum) ging ik samen met de drie kinderen naar Chadstone 'het grootste winkelcentrum van Australië met 500 winkels'. Moeder met de baby en ik met de dubbele kinderwagen. Veel winkels heb ik niet gezien, want zie maar eens met die dubbele kinderwagen tussen alle boetiekjes door te manoeuvreren. Moeder paar meter voor me, niet begrijpend waar ik blijf, terwijl ik me een weg door de menigte probeer te banen. Tot ik te horen kreeg dat ik echt te vriendelijk was voor zo'n grote kinderwagen.'je moet jezelf erdoor heen werken, anders sta je hier nog uren te wachten'. Week erna gezellig met Marieke shoppen in Chadstone om vervolgens te verdwalen in onze zoektocht naar de uitgang. Zoals jullie horen ben ik nog niet zo goed in het sparen van mijn geld, uitgeven is me nog te verleidelijk. Met als gevolg dat ik met 3 koffers thuiskom?

Het weer hier in Melbourne is echt élke dag anders. Beetje wennen voor iemand zoals mij, die alles goed wil voorbereiden en de dag ervoor wil weten wat ze de dag erna mee moet nemen Dus overal waar ik kom, tóch maar een jasje mee voor de zekerheid, ondanks dat het om half tien in de ochtend dan al heet is en ze 32 graden voorspellen. Zo gaat het dan ook van 32 graden op donderdag, naar 16 graden op vrijdag.

Ik heb al weer genoeg leuke dingen gedaan in de tussentijd, 's avonds naar the night market, regelmatig naar het centrum om te ontbijten, lunchen en nieuwe mensen te ontmoeten, wine and chocolate tour, concert jason derulo, collorrun en eindelijk een keer op stap.

Laat ik even een samenvatting geven van mijn solo tour naar Jason Derulo. Na wat oproepen op facebook of er iemand was die mij wilde vergezellen, heb ik toch maar besloten om dan maar lekker alleen te gaan. Mijn grenzen worden duidelijk verlegd tijdens mijn avontuur in Australië. Alleen naar een concert,te laat vertrekken wegens nog snel even de fles geven aan Isabella, bussen die vervolgens niet komen, waardoor ik nog ongeduldiger word. Al met al kwam ik een uur later aan en wat blijkt.. zoveel had ik natuurlijk niet gemist. Voordat ik mijn plaatsje op ging zoeken, maar even een lekkere zak chips halen. Vol energie op naar mijn golden seat (want ja, als je alleen gaat en op de allerlaatste dag een ticket boekt, vond ik wel dat ik het verdiende om de beste plaats te hebben) 'mevrouw, waar kan ik mijn stoel vinden?' 'Doorlopen naar beneden, aan de linkerkant'. Daar stond hij, mijn eenzame single seat. Aan de rechterkant een tribune vol met mensen, daarnaast een trap en.... daarnaast mijn single seat, met als geluk nog een stoeltje onder mij waar op het einde van het concert iemand ging zitten.
Oke ''iedereen ziet mij, nu val ik op dat ik alleen zit' maar denk maar zo 'niemand kent mij'.
En of ik op viel, letterlijk en figuurlijk

Ik moest natuurlijk een foto hebben van mij zelf op dat stoeltje, tijdens mijn poging om het fototoestel aan iemand te geven ging ik vol enthousiasme terug zitten op de omhooggeklapte stoel, daar lag ik dan met mijn dikke kont op mijn netduurbetaalde zak chips tussen de stoel in. Als conclusie van het verhaal heb ik GENOTEN van het concert, ik heb gedanst, gezongen en me optimaal vermaakt!!

Twee dagen later meteen gropejenederlanders en een duits meisje op weg naar de colorrun. Nog nooit een minuutje gejogd en na mijn mislukte oefenpoging, waarna ik wandelend met een ijsje eindigde, toch maar de uitdaging aangegaan. Het weer was heerlijk en de sfeer zat er goed in. Omdat het een van de grootste colorruns was, was het onmogelijk me veel te rennen (hè toch) de gezelligheid, leuke omgeving en colorzones waren toch net wat belangrijker. Af en toe wat blauw poeder happen en als afsluiting met zijn alle uiteten na de geslaagde dag!

Als afsluiting van dit verhaaltje moet ik toch iets bekennen.
It's happening......
Ik verander in een huisvrouw en om specifiek te zijn, eentje die op ons mam lijkt.
Is het avond, zitten Sophie en Richard op de bank tv te kijken, wordt er gevraagd of ik er bij kom zitten. 'Nee, nog heel even de laatste was strijken, dan is dat maar gedaan'. Op dat moment had ik toch wel even een déja vu naar alle keren dat ik onder aan de trap heb gestaan om ons mam naar beneden te roepen en dat strijkijzer te laten staan..
Gelukkig is mijn kamer (ofja walk-in-robe) nog net zo rommelig als thuis (sorry mam), dus ik ben mijzelf nog niet helemaal verloren. Het voordeel van deze walk-in-robe is dat niemand ziet als het een rommeltje is. Heerlijke oplossing!

Daarnaast ben ik mijn brabantse roots ook nog niet verloren, want elke nederlander die ik spreek, moet toch altijd even nageven 'jij komt duidelijk uit brabant hè'

Dat kom ik zeker!!

De foto's volgen snel, maar ik heb haast om op tijd te zijn voor de kerstmarkt :)

Tot de volgende keer allemaal!

Liefs

X