Hoi Allemaal,

Wat is het toch raar... Zo sta ik met knikkende knietjes op het vliegveld om mijn grote avontuur als Au-pair aan te gaan, en nu zijn er nog maar twee maanden te gaan. Zoals de afgelopen keer, heeft het even geduurd voor ik mijn verhaaltje schrijf, dus geef me de tijd om te denken waar ik zal beginnen...

Ik ben weer thuis van mijn 5 weken 'vakantie' in Portsea. Ik heb ontzettend genoten van de mooie plekken die ik daar gezien heb en de leuke feestjes die ik gehad heb, maar ben ook weer heel blij om weer 'thuis' te zijn. Ik had namelijk geen vrije dagen in Portsea (wel delen van de dag vrij), maar ik geniet toch wel eeenorm van mijn vrije weekenden hier in Melbourne. Even helemaal weg van de kindjes en het wonen op je werk.
Wat heb ik een mooie stranden, rotsen en bijzondere plekjes gezien in Portsea. Ik ben regelmatig in de ochtend op pad gegaan met only de lonely myself. Dus als je je af vraag wie al die foto's gemaakt heeft, terwijl ik als een zeemeermin op een rots in de zee zit, nou.. dat was ik! haha. Je moet een beetje creatief zijn als je alleen op reis gaat

Het nadeel van alleen op pad gaan, is wanneer je als klunzig persoon je telefoon kwijt raakt op een groot, onbewoond strand, er niemand is die je kan helpen zoeken. Een hartaanval en drie kennedymarsen verder, zag ik mijn australische telefoontje eindelijk liggen in het zand. Tijdens mijn tocht met de veerboot naar een ander eiland vanuit Portsea, wilde ik een foto maken van het feit dat ik weer alleen op het dek zat haha, kijk ik de foto terug, staat de kapiteitn er ook op. Ikvrolijk lachen en een duimpje omhoog, want hij had me gephotobomd (dacht ik). Totdat ik ik zag dat hij gewoon die kant op moest kijken, om te sturen na ons vertrek.. oeps Gelukkig heb ik ook nog ander gezelschap dan mezelf gehad. Met Marieke ben ik naar de hotsprings geweest. Wat een heerlijke avond was dat. In warme baden kletsen en relaxen, met als hoogtepunt een bad op de top van de berg met een fantastisch uitzicht. We hebben een dolfijnen kajak tour gedaan, met als hoogtepunt GEEN dolfijnen!! (Maar wel heel gezellig haha) Daarnaast heb ik regelmatig mijn gezicht laten zien in de Pub van Sorrento en vooral gewandeld en geknuffeld met kleine Isabella. Voordat ik het Portsea verhaal afsluit, wil ik toch nog even laten weten dat ik helemaal naar de boot gezommen ben, over zeewier en al het andere wat onder me doorzwom. De eerste stap naar een overwinning.. 'Zal het me lukken om mijn angst opzij te zetten en te snorkelen tijdens mijn reis door Australie? Wordt vervolgd..

Na geklop op mijn deur in de ochtend en de directe mededeling dat we naar huis gingen, een drukke dag met inpakken en de bepakte en bezakte reis terug met de kids, waren we dan eindelijk weer in Melbourne. Meteen een lekker druk weekend gehad en mijn vriendinnetjes hier weer gezien. Tijdens ons bezoekje in de dierentuin, kwam ik er toch wel achter dat wij dorpse meisjes lekker veel op elkaar lijken, na tien minuten de vogelspin zoeken achter het glas, kwamen we er pas achter dat dat bordje achter het glas toch echt een betekenis had. 'The animals behind this glas, have been moved'.....

We hebben als echte 'aussie girls' gebarbequed in het park, om vervolgens lekker hollands verkleed naar het carnavals feest te gaan. Wat heb ik genoten van het hossen, springen, lachen en bovenal mijn FRIKANDEL MET SATÉSAUS (gelukkigste persoon op aarde op dat moment).

Het werken als au-pair, lijkt allemaal rozengeur en maneschijn en waarschijnlijk als één grote vakantie, maar helaas is dit niet altijd het geval. Willow (4jaar) is sinds mijn aankomst in Melbourne, meestal niet de makkelijkste. Mijn geduld en doorzettingsvermogen wordt dan ook dagelijks flink op de proef gesteld. Daarnaast is het toch een andere ervaring dan ik verwacht had, met het feit dat Sophie niet werkt en ik vooral bij de kinderen ben wanneer zij een afspraak heeft. Het zelf erop uit gaan en leuke dingen plannen met de kinderen zit er dan ook niet altijd in voor mij. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel, dus ik moet ook zeggen dat ik van geluk mag spreken dat ik regelmatig een uurtje vrij heb tussen mijn werken door, wanneer Sophie thuis is. Soms is het dan ook heerlijk om een weekendje helemaal weg te zijn van mijn werk en waar kan dat beter dan bij mijn eigen familie.

Ik ben weer op pad gegaan en heb de trein gepakt naar Porepunkah waar Jenny (nicht van mama) en rudy hun motorhome hebben staan voor een paar weken. Zodra ik in mijn stoel zat, viel ik in slaap van alle drukte van de afgelopen weken. Een uur later werd ik wakker en ontdekte ik dat we nog steeds op hetzelfde perron waren. 'We have an ill passenger' en even later reden we weer langzaam vanwege een treinstoring. NS I missed you zullen we maar zeggen. 4 à 5 uur later was ik dan eindelijk weer op bestemming en zat ik te genieten in mijn campingstoeltje met een appelcider in de heerlijke buitenlucht. Wat heb ik een top weekend gehad, ik heb na 4 maanden weer op de fiets gezeten (en meteen maar 20 km gefietst). Ik heb aan de voet van de berg in een plas gezwommen, van rotsen gegleden en in watervallen gezeten. Ik heb rotsen geklommen en lekker genoten van de bbq. Jenny had me duidelijk uitgelegd dat het niet slim is om in Australië op blote voeten te lopen vanwege de spinnen en slangen en al het andere kruiperige hier in dit land. 5 minuten later waren we vanuit de rivier onze weg terug aan het klimmen naar de auto (op blote voeten). Ook dat heb ik toch weer overwonnen. Voordat ik naar Australie ging, zei ik namelijk dat ik nooit,maar dan ook nooit op blote voeten ging lopen met al die ongedierte hier. En dat ook nog eens na een huntsman spider avontuur de avond ervoor, waarbij we hem toch echt de deur moesten wijzen uit de motorhome.

Na mijn heerlijke weekendje, kwam mijn heerlijke verjaardag. Wat heb ik genoten van deze aussie birthday. Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor de lieve kaartjes en foto's die ik ontvangen heb. Ik ben er heel erg blij mee!! De ochtend daarna heb ik cadeautjes gekregen van mijn hostfamily en heb ik 's avonds een etentje gehad samen met Richard, Sophie en 5 vriendinnen. Ik heb een super lieve speech gekregen van Richard over mijn aandeel in hun familie en heb de beste avond gehad met mijn vriendinnen.

Na mijn 4 maanden werken, wordt het ook tijd om na te denken over het volgende onbekende hoofdstuk in mijn leven. Ik had nooit gedacht, dat ik aan dit avontuur zou beginnen, en laat staan aan het reizen na dit au-pair avontuur. Maar toch gaat het echt gebeuren. De globale reisplannen voor 3 maanden zijn gemaak & nu is het uitwerken de volgende stap! Ik hou jullie op de hoogte en ben heel benieuwd wat dit mooie land mij nog gaat brengen!

Groetjes en veel liefs!